Bugün bayram erken kalkın çocuklar
Giyelim en güzel giysileri
Elimizde taze kır çiçekleri üzmeyelim bugün annemizi
Giyelim en güzel giysileri
Elimizde taze kır çiçekleri üzmeyelim bugün annemizi
Bugün bayram….
Hepimiz hatırlıyoruz değil mi bu şarkıyı?
Söylerken nasıl da neşeyle söylüyoruz. Ama nedense herkes sadece bu nakaratı
çok iyi bilir. Halbuki Barış Manço “Sen gittin gideli içimde öyle bir sızı var
ki…” diye başlıyor, şarkıya. Çünkü bu şarkıyı aslında vefat eden annesine
yazmış. Zaten dikkat edersiniz nakaratta da “üzmeyelim bugün annemizi” diyor.
Yani bizim neşeyle dilimize doladığımız şarkı aslında bir hüznün üzerine
yazılmış. Nereden aklınıza gelir ki… Çünkü bayram neşedir, sevinçtir. Ama biz
daha çok hüzün yüklemişiz, bayrama. Hah bana sorarsanız da hiçbir kelimenin
anlamı sözlükteki gibi de değil, zaten. Duygularıyla yaşayan bir milletken neden
kalıplaşmış anlamlara sıkıştırıyorsunuz ki kelimeleri? İşin gerçeği ben de
sevmiyorum bayramları. Bir anlamı yok ki artık. Herkes valizini topluyor tatile
gidiyor. Pencerede yol gözleyen gözü yaşlı insanlar bırakıyor bayram geride. Sonra
kimi olmayan annesini kimi olmayan babasını kimi eşini kimi çocuğunu
hatırlıyor. Nerede sevinç nerede neşe? Sevmiyorum bayramları işte…
