GÖKYÜZÜM'E MEKTUP

Çok zor günler geçirdik vaktiyle. Tam 72 yaşına geldik. Ne zaman geldik bugünlere biz bey?  Bu kadar mevsim ne zaman geçti üzerimizden pamuk yüzlüm, gökyüzü gözlüm. O kapıdan keşke hiç çıkmasaydın. Dönmeyeceğini bilseydim, gönderir miydim seni, ben? Ama vallaha çocuklar söz verdi bana bey. İnandım ben de ne yapayım. Gözüm kapıda öyle bekledim. Geri getireceğiz anne demişlerdi. Ama gelmedin. Çok canım yanıyor be gökyüzüm çok. Sen benim arkadaşım, dostum, sevgilim, elim, kolum kanadımdın. Sen gittin ya kanadım kırıldı benim. Ben sensiz nasıl yaşanır bilmem ki. Her gün haberini aldım çocuklardan. Çok gelmek istedim yanına, gelemedim. Bacaklarım tutmuyor ki benim de gökyüzüm. Yaşlandım işte ben de yaşlandım. Çok kovmak istedim de o yaşlılığı kovamadım bey. Nasıl razı oldum o gözlerin aralı gitmesine keşke gelebilseydim. Ama yürüyemedim ki. Kahretsin yürüyemedim. Korktum. Gelemedim. Ayağa kalkamadım. Ama bana söz vermişlerdi bey. Vallaha yalanım yok. Hem bilirsin ben hiç yalan söyleyemem ki. Yalanı sokmadık biz senle aramıza. Hep merak etmişsin beni “O kadın ne yapar ne eder ne yer ne içer?” demişsin. Asıl ben şimdi ne yer ne içerim. Seni nasıl orada bırakıp geldiler bey? Ben dedim onlara o üşür dedim. Bırakmayın orada dedim. Kalbim acıyor kalbim. Şimdi ev kalabalık.Bir şeyler konuşuyorlar da ben anlamıyorum. Kulaklarımda da sorun var galiba. Ah yaşlılık. Birazdan herkes gider. Gidenlerde adet olmuş her giden “Kendine iyi bak” diyor. Kendine nasıl iyi bakılır, bilmem ki ben. Sürekli ağlıyorum ama bazı acılarda yetmiyor ağlamak diyor ya şair. Yetmiyor gerçekten bey, yetmiyor. Ah bey nasıl dayanacağım, ben. Benden razı mısın, hakkını helal ediyor musun diye sorarsan,

Dünyaya yeniden gelsem yine seninle evlenirdim nasıl helal etmem hakkımı? Ben senden razıyım Allah da senden razı olsun bey. Hakkım sonuna kadar helal olsun sana…