Yüzyıllardır kadınlarımızın şiddete maruz kalmasını eleştiriyoruz. E haklıyız da hani. Ama hiç düşündünüz mü? Neden erkeklerimiz bu kadar şiddete, tacize, tecavüze meyilli? Hiç kusura bakmayın hanımlar biz yetiştiriyoruz onları. Ana değil midir evlada en çok hakkı geçen? Siz hiç çıplak gezen küçük bir kız çocuğu gördünüz mü? Ama ben çıplak gezen birçok erkek çocuğu gördüm. Çocuğun aklına ta o andan yerleşiyor. "Ben böyle gezebiliyorum, demek ki bu ayıp değil. Kızlar gezemiyor. Demek ki ben onlardan üstünüm." Ayıbın cinsiyet ayrımı mı olur hanımlar? Peki banyo yaparken küçük erkek çocuğunu da yanına almanın anlamı nedir? Hala kadınlar hamamına götürülen erkek çocukları var. Çocuğa küçüklükten aşılıyorsunuz bayanlar böyle şeylerin ayıp olmadığını. Sonra bizim oğlan bacılarımızı, analarımızı neden taciz etti? Ha taciz etse hatta tecavüz etse de yine erkek suçlu değil ki. Sonuçta "Dişi köpek kuyruk sallamayınca erkek köpek peşine düşmez" di mi? Peki neden sadece kadın namusunu düşünmek zorunda? Erkeğin arı namusu yok mu? Hiç televizyonda şöyle bir konuşmaya denk geldniz mi? "Efendim erkek olarak nefsine sahip çıkmalıydı, helali olmayan bayanın namusuna dokunmamalıydı." Ben duymadım. Gelelim ev işlerine. Neden bir erkek çocuğuna sofra hazırlama kültürünü aşılamıyoruz. Ama yoook o kesinlikle kadın işi. Yemek yapmak, evi temizlemek, çamaşır yıkamak, ütü yapmak, çocuğa bakmak bir de bunların üstüne çalışıp eve para getirmek hepsi kadına bakar. Peki bu rolleri kim paylaştırdı? "Aman sen dokunma erkekler bu işlere karışmaz." Kaç kere tekrarladınız bu cümleyi desem? Mazallah erkekliğe laf getirmemek lazım. Sizce kızınızın bir sevgilisi olabilir mi? Aman kaşlar kalktı hemen hayırdır? Ama oğlunuzun sevgilisi olsa "Vay koçum benim" olur, di mi?
Arkadaşım boşanma davalarında uzlaşmaya bakıyor, bir hikaye anlattı kulaklarıma inanamadım. Bayanın eşi hem aldatıyor hem kumar oynuyor hem de dövüyor. Ama hatundaki aşka hasta oldum. "Ama ..... Ben onu böyle seviyorum." Yok artık dedim. Sonra haberlerde izledim. Bayanın birini evire çevire dövüyor eşi. Hem de sokak ortasında. Polis soruyor "Şikayetçi misin?" , "Kocam o benim. Ben onu seviyorum. Döver de sever de" diyor. Daha o kadar çok hikaye var ki böyle. Ama benim kalbim daha fazlasına dayanmıyor. Elbette sonuna kadar haklıyız bayanlar. Kadına şiddetin, tacizin, tecavüzün affı yok. Ama ne olur şu toplumun ön yargılarından, ve içimize yerleşmiş yanlış davranışlarımızdan silkelenelim. Ve öyle çocuklar yetiştirelim ki yaşanan olayları değerlendirirken ERKEKTİR YAPAR, KADINDIR SUSAR. Demesini engelleyelim. Karşısındakine "KADIN YA DA ERKEK" olarak değil de İNSAN olarak bakmasını sağlayabilelim. Evet bazılarımız kadınız şu hayatta bazılarımızsa erkek ama unutmayalım ki en başta hepimiz "İNSANIZ."
